|
1986 - 1990
Februari 1986 maken we de langlaufpistes in de buurt van Eupen onveilig tijdens een gezellig weekend, georganiseerd door het feestbestuur. De Gelmelreis gaat voor de tweede maal richting Tsjechiл en de vriendschapsbanden met Vonica worden nog wat nauwer. Terug in Schoten verlenen we onderdak aan onze Duitse vrienden uit Cцlbe “Frцhlicher Kreis”, welke te gast zijn op het 29e Wereldfestival van Schoten.
Gelmel treedt op te Maastricht tijdens het jaarfeest van Sint Geertrui. Het feit dat we moeten optreden op de mesthoop, aangevuld met enkele andere incidenten die dag, heeft tot gevolg dat onze toenmalige voorzitter Walter Pieters zijn mening over Nederlanders serieus gaat herzien en de Groot-Nederlandse gedachte voorgoed laat varen.
Begin van het werkjaar 86-87 ploeteren we door het “Verdronken Land van Saaftinge”. Tijdens ons teerfeest in de gemeentelijke feestzaal dansen we om klokke middernacht voor de eerste maal “De kadril van Schoten” en sindsdien houden we deze traditie op elk teerfeest in ere, als er nog teerfeesten volgen? Het feestbestuur vergast ons op een dropping en een fietsenrally en we trekken in de gietende regen voor een weekendje naar de Voer, een streek “H”apart om in te wandelen.
De voorbereiding van onze reis naar Kavala in Griekenland begint stilaan vorm te krijgen. D.w.z. we weten van de organisatie ginder “de ballen” en hopen op een gunstig gesternte en een goede afloop voor 45 Gelmellers. Nu, het weer was prachtig, de retsina gekoeld (het smaakte daar zelfs heel lekker), en op het dak van ons hotel zorgde “Joris” voor de nodige Ouzo en frisdranken. Niettegenstaande temperaturen van meer dan 50° hebben we de Griekse sfeer en kunst alleszins voldoende kunnen snuiven. Het blijft een fantastische herinnering, zelfs ondanks het nog nooit eerder voorgekomen deficit in onze groepskas t.g.v. deze reis.
Het najaar ’87 brengt ons o.a. nog in Voorschoten (Nederland) waar we in onze zustergemeente een zeer geapprecieerd optreden brengen, echter voor een veel te klein publiek. We ruilen dan ook met de toeschouwers het podium, voor een grotere dansruimte in de zaal, en verzorgen alzo een “hartstikke leuk programma”.
“Dophei” Vosselaar bestaat 25 jaar en we vieren dit mee tijdens het Interfolklorefeest. Wat later dansen we op de Grote Markt van Antwerpen voor een enthousiaste menigte tijdens het 20e FIATA congres.
We eindigen dat kalenderjaar met een tweede uitvoering van “Schoten danst, zingt en speelt”. Het opzet is iets flauwer dan de eerste maal, maar toch weten we nog altijd niet wie hier de beste “prima ballerina” leverde: Chara of Gelmel!
In 1988, het jaar waarin Gelmel 20 jaar jong gaat worden, wagen we ons voor de eerste maal aan een Gelmelbal. In het kader van ons 20-jarig bestaan stellen we ook voor de eerste maal onze Gelmelwijn voor.
We treden op tijdens het festival van Schoten met “Boerenerf” en kort daarop vertrekken we voor een minitrip naar Groningen (Nederland). Men organiseert daar een “Belgische week” en de toenmalige vice premier Hugo Schiltz, die deze week opent, heeft beslist nog nooit zo’n massa Belgische vlaggen bij mekaar gezien. Zo eindigen we het 20ste levensjaar van Gelmel en kondigt er zich een zeer drukke voorbereiding aan van een groots opgezette viering …
Het nieuwe werkjaar 1988-1989 begint met een weekendje aan zee in de jeugdherberg “De Peerdevisser” te Oostduinkerke. Op uitnodiging van de “Seigneurie Nationale des Chevaliers de l’ordre du folclores”, treden we op in de Magdalenazaal te Brussel. Als er nu ooit een naam ons ergens misleid heeft dan is het hier. Groot is onze verbijstering wanneer we terechtkomen tussen “roodhuiden” en een carnavaleske, halfnaakte “Jules Cйsar”. We druipen af met een rijkelijke vergoeding maar met de zekerheid dat de vlag niet altijd de lading dekt. Of is Brussel dan toch een ander land?
Intussen wordt er hard gewerkt aan de voorbereiding van onze viering “Op markten en pleinen” ter gelegenheid van 20 jaar Gelmel. Ook nu weer zorgen we voor een verrassing. Samen met “De Uiltjes”, die hun 30e verjaardag vieren, brengen we in de muziekacademie te Merksem een programma goed voor 50 jaar volksdans. Daar waar afgunst en jaloezie in de volksdanswereld nogal eens voor een ongezonde concurrentie zorgen, hebben we met beide groepen bewezen dat het ook anders kan. Er zou nog lang over nagepraat worden.
Intussen neemt de seniorenafdeling “Tralman” de beslissing om een onafhankelijke koers te gaan varen. De geringe betrokkenheid met Gelmel en het financiлle wantrouwen bij het Tralmanbestuur leidt uiteindelijk tot de definitieve breuk. Tralman is intussen opgehouden te bestaan, terwijl Gelmel sterker is dan ooit tevoren. Weinig groepen evenaren de laatste jaren dezelfde kwaliteit en kwantiteit. De formule van openheid, eerlijkheid en hard werken blijkt wel degelijk de juiste te zijn.
Te Kessel treden we op voor de Vlaamse dansliga, die een feest geven onder het thema “Evolutie van de dans”. Kort daarop trekken we naar Borculo in Nederland, waar we op uitnodiging van de “Diehookse Klumpkes” deelnemen aan een Internationaal minifestival. De sfeer en de verzorging zijn prima. Dat we moeten overnachten in vertrekken die evengoed op de filmset van “Stalag 17” zouden passen kan de sfeer niet bederven. Op de laatste avond worden we als enige nog aanwezige groep ingewijd in de plaatselijke traditionele volkssport, nl. “het klootschieten”, echt de moeite waard om het eens te proberen.
Terug thuis organiseert ons feestbestuur een geslaagde voetrally door Schoten. We gaan naar een voorstelling in de “Poesje” om tevergeefs het Antwaarps van enkele van onze leden wat bij te schaven. De verrassingsuitstap brengt ons naar Planckendael en voor we het weten kondigt de voorbereiding van het 31ste Wereldfestival van Folklore te Schoten zich reeds aan. Tijdens dit festival verlenen we onderdak aan de Poolse groep “Lachy” uit Novy Sacz en amper ййn maand later reist Gelmel op zijn beurt voor de eerste maal naar Polen op tegenbezoek. Met een autobus die niet alleen geladen is met groepsbagage maar ook met honderden kilo’s: rijst, suiker, appelsienen, klederen, enz. worden we bijzonder gastvrij onthaald door mensen, die het weinige dat ze bezitten nog graag willen delen met hun gasten.
Het gelmelweekend, start van het werkjaar 1989-1990, brengt ons naar Essen in het “Paviljoen”. Het eerder als echt ontspanning geplande weekend krijgt wel een aardige wending wanneer we van de Tsjechische groep “Sportaz” de vraag krijgen om hen onderdak te verlenen tijdens hun terugreis vanuit Engeland. Steeds bereid in een nieuw contact wordt daar gretig op ingespeeld. Inderhaast wordt een uitgebreider programma voorbereid en het menu wordt wat aangepast. Maar groot is onze verbazing! Zij denken er zelfs niet aan om onze voorstellen maar in overweging te nemen en trekken er alleen op uit naar Antwerpen en Brussel. Wel hebben ze oog voor onze goede keuken. Ongelooflijk hoeveel kaas en vlees een Tsjech op ййn boterham krijgt. Dringend dienen de voorraden aangevuld te worden en de sfeer wordt steeds grimmiger. Het lauwe vast Tsjechisch bier van onze gasten tijdens de BBQ ’s avonds kan de sfeer niet meer veranderen. We zijn echt blij dat we er vanaf zijn. Onze weggestopte spaghetti van de laatste avond hebben we met smaak verorberd tijdens het vertellen van ons wedervaren.
Walter Pieters vindt dat na een periode van mййr dan 20 jaar besturen, waarvan 10 jaar als voorzitter, zijn tijd er op zit en neemt ontslag. Ulf Verbeelen ruilt de functie van secretaris en begint aan een lange carriиre als voorzitter.
Intussen wordt er hard gewerkt aan de voorbereiding van onze 5de Kerstbazaar. We treden op tijdens het personeelsfeest van de D.V.V. en vertrekken even later op uitnodiging van Edelhart voor een ontspanningsweekend naar Zottegem. De Uiltjes wijden ondertussen de Wilgenhoeve in en planten de “Perenboom” die Gelmel ten geschenke gaf. Je weet wel van “Den Uil die op een perenboom zat …”
Gelmel reist naar de porseleinstad Herend in Hongarije en Ulf verliest zijn eerste haren. Onze optredens ter plaatse zijn niet zo dadelijk van de bovenste plank, maar dat zijn die van de Hongaren evenmin en de rest van hun organisatie laat ook te wensen over. Nadat enkele, normaal nogal pientere Gelmellers, op een verbluffende manier op straat met de “wisseltruc” bestolen worden, ontdekken we de riviиra van de Balkan. We brengen uren door aan het mooie Balatonmeer en verkennen het prachtige Budapest.
Terug in Schoten begint de voorbereiding voor het tegenbezoek van onze Hongaarse gasten, en het mag gezegd worden: we zijn beter voorbereid en ons programma is veel afwisselender. In veel gastgezinnen wordt het tijdens het weekend een heksenketel wanneer daar nog enkele Tsjechen bijkomen. De groep “Vonica” is die dagen even op doorreis in Schoten. Het is een prettig weerzien met oude vrienden. Meteen ook weer een geruststelling dat er nog andere Tsjechen bestaan dan deze van onze ervaring met “Portaz” kort daarvoor. Wanneer alle gasten uitgewuifd zijn trekken we naar Heeze in Nederland, om daar deel te nemen aan de Brabantse Dag. Zo sluiten we weer een druk werkjaar af.
| 