|
1991 - 1995
Amper uitgerust nemen we begin september van het werkjaar 1990-1991 deel aan de demonstratiedag van Interfolklore VVG te Wachtebeke. Het Gelmelweekend brengt ons deze keer naar de Hoge Rielen in Lichtaart en wat later treden we voor de 3de en laatste maal op tijdens “Schoten danst, zingt en speelt”. Gelmel zorgt hier voor een welkome afwisseling in een programma met 11 optredende koren.
Tijdens het Gelmelkerstfeestje komt de kerstman ons nog eens opzoeken en past iedereen een kleedje. We verhuizen naar een nieuw lokaal in de Lodewijk Weytenstraat waar voortaan al onze attributen een onderdak vinden en nemen afscheid van de Gildegebouwen. Op ons teerfeest ontvangen we de Nederlandse groep “De Diehookse Klumpkes” uit Borculo, die ons een tweedaags tegenbezoek brengt.
Het feestbestuur brengt ons met de verrassingsuitstap naar Bobbejaanland en enkele weken later voeren ze ons naar Voeren voor een Gelmelweekend. De zon is deze keer wel van de partij en er wordt weer stevig gewandeld en getaterd.
Westerlo nodigt ons uit op hun Gildefeesten waar we dansen voor een enthousiast publiek. Enkel ййn repetitie om de beentjes in te smeren en nadien verzorgen we een prima optreden op de 11-juli viering te Vremde.
Het 32e Wereldfestival van Folklore staat voor de deur en tijdens het weekend verlenen we onderdak aan de Nederlandse groep “Maroejska” die ons een tegenbezoek brengt. Onze gasten verrassen ons met een eenvoudig maar puik optreden. Zij willen duidelijk een zeer goede indruk achterlaten in Schoten en dat is hen ook gelukt. Voor de eerste maal organiseren we samen met Jan Pirrewit, Godevaert en de Uiltjes, de Vlaamse Dag tijdens dit Wereldfestival. Opmerkelijk is meteen het opzet om een BBQ te organiseren voor zo ongeveer 700 man. Zij die eerst met ongeloof en het nodige scepticisme reageren, moeten achteraf hun mening herzien. Het is gelukt en meteen de start van een nieuwe traditie. Ook de ambachtenmarkt krijgt nieuwe aandacht en wordt uitgebreid.
We verlenen onze medewerking aan een groots opgezette viering t.g.v. het 40-jarig ambtsjubileum йn de 60ste verjaardag van Koning Boudewijn op de Heizel te Brussel en dansen daar op een spekglad podium. Even later reist de groep naar Neustadt/ Holstein in Duitsland. In het begin als Belgische groep wat stiefmoederlijk behandeld, krijgt Gelmel toch, naarmate het festival vordert, een plaats toegewezen achteraan in het programma tussen de ‘betere’ groepen. Onze paardjes vallen duidelijk in de smaak bij het Duitse publiek. Op de laatste vakantiedag treden we op tijdens een folklorefeest bij St. Katelijne Waver. Daar stellen we met verbazing vast dat we terechtgekomen zijn in iets wat Vlaanderen kan missen als kiespijn: een wedstrijdfestival tussen bevriende groepen. Naar het einde toe staan bij de meesten de haren rechtop en ligt de jury plat. Men heeft het gelukkig maar bij die ene poging gelaten.
Het nieuwe werkjaar 1991-1992 neemt de aanvang met de Brooikensstoet te Reet en we herinneren ons dat we net niet “verzopen” zijn. Het feestbestuur vergast ons op een uitstekend buffet tijdens het Gelmelfeestje en enkele weken later worden de herinneringen opgehaald aan de reis naar Duitsland tijdens een filmavond.
Op ons jaarlijkse kerstfeestje is het dit jaar niet de kerstman die ons bezoekt, maar een sublieme buikspreekster met haar ‘Jerommeke”! (Hййй Moeke!)
Na een avondje bowling trekken we er op uit voor een familiedag naar Hengelhoef. De wildwaterbaan zorgt voor de nodige pret, blauwe plekken, bloedneuzen en kapotte lippen, maar … het was reuze!
We nemen deel aan de reuzenfeesten te Roosendaal (NL) en even later organiseren we een Gelmel-BBQ voor +- 200 personen onder een heuse circustent op het terrein voor ons lokaal.
Op het 34e Wereldfestival dansen we tijdens de opening de Paardenmolen en brengen we op de maandagavondvoorstelling “Feestdansen uit de Kempen”.
Als afsluiting van dit werkjaar bezoeken we nog twee Cioff festivals, Brunssum in Nederland is eerst aan de beurt en een paar weken later reist Gelmel naar Zielona Gora in Polen. De grauwe stad is niet zo dadelijk een vakantieoord bij uitstek, maar het festival is sfeervol en goed georganiseerd. Het vieze en bouwvallige Poolse sanitair in onze verblijven wordt snel vergeten wanneer we ongewassen, wegens gebrek aan water, in onze zeer comfortabele bus huiswaarts rijden. Het “Ijzeren gordijn” mag dan wel gevallen zijn, maar er is in het voormalige “Oostblok” nog wel een lange weg af te leggen.
Bij de aanvang van het werkjaar 1992-1993 gaan we op weekend naar het “Verloren Bos” te Lokeren, waar we ’s nachts het uurrecord “pictionary spelen” proberen te verbeteren. We treden op in een Brussels hotel voor een Japans gezelschap dat zijn ogen pas goed opentrekt wanneer Gelmel optreedt. Voor de zoveelste maal nemen we deel aan de missiekwis van St. Cordula en … we eindigen als eerste!
De keuze voor een nieuwe financiлle actie valt op een koekjesslag en de straten van Schoten worden afgeschuimd. We zijn pas tevreden wanneer we de kaap van de 1.000 stuks bereikt hebben. De buit is in verhouding en er kan van start gegaan worden met onze nieuwe kledij.
Samen met Kadans verlenen we onze medewerking aan de jubileumviering van het seniorenkoor “De Notenkrakers” in de muziekacademie van Merksem. Een week later vindt te Dilbeek het “Midden-Europees Cioff festival 1993” plaats en Gelmel geeft voor de 3de maal onderdak aan de Tsjechische groep Vonica. De groep, die intussen uit Zlin komt en niet meer uit Gottwaldov, draagt de sporen van de democratie en de vrije markt en heeft zeer duidelijk aan niveau ingeboet. De vriendschap tussen beide groepen daarentegen is nog steeds niet bekoeld en de slivovice smaakt nog net hetzelfde.
Er wordt door verschillende dames, enkele leden en ouders, zeer hard gewerkt om onze nieuwe werkkledij klaar te krijgen tegen het festivaloptreden. Het resultaat mag gezien worden en wanneer we in ons “nieuwe kleedje” het nieuwe programma de donderdagavond in Schoten op de planken brengen, mogen we spreken van een succes.
Eind augustus vliegt Gelmel naar Spanje. Via een tussenlanding in Barcelona gaat het verder naar Bilbao waar we de bus instappen voor de prachtige rit door Baskenland en het groene Asturias. Gijon aan de kust wordt voor een week onze verblijfplaats en we leren andere Spanjaarden kennen dan de meeste onder ons normaal gewend zijn. Iets rustiger en vooral zeer stipt. Het programma verloopt vlekkeloos totdat men ons op de voorlaatste dag meldt dat Koning Boudewijn in Spanje plots is overleden. Het ingeoefende programma voor de stoet vervalt en alle Gelmellers lopen ingetogen met rouwband om de arm naar het voetbalstadion voor de afscheidsceremonie van de festivalweek. Onbeschrijfelijk is het wanneer een nokvol stadium, rechtstaande, ййn minuut stilte in acht neemt voor onze overleden vorst. Na het ingetogen dansen van “Schoon Lief” komt er een daverend applaus van het publiek dat menig Gelmeller meer dan ййn koude rilling bezorgt. Het mag gezegd worden, Koning Boudewijn was in Spanje zeker ook geliefd.
Veilig keren we weer na een vermoeiende reis. We sluiten op die manier niet alleen het werkjaar af, maar meteen ook de werking van 25 jaar Gelmel. Geenszins een reden om op onze lauweren te gaan rusten. Er wordt geen tijd verloren en wanneer we een week later samenkomen voor onze eerste repetitie van ons “jubileumjaar” worden er reeds hopen plannen gesmeed om dit zilveren jubileum uitgebreid te vieren.
Op 4 en 5 december zijn we klaar voor de 6de editie van de Kerstbazaar. Het werkjaar 1993-1994 was een druk feestjaar voor de groep. Op 5 februari 1994 vierden we met het Jubileumprogramma “Feest in ’t Dorp” het 25ste werkjaar van de groep. De eerste suite was bijna volledig nieuw. We brachten er ook voor de eerste keer de Mandendans die met groot enthousiasme onthaald werd.
Op 30 april was het Gelmelbal in de parochiezaal Deuzeld.
Dit jaar staken we voor de eerste keer de Atlantische oceaan over en namen deel aan het Festival van Lachine en Cornwall in Canada van 26 juni tot 12 juli. Het was een heel huzaren stukje om voor de studenten en leerkrachten in de groep cultureel verlof te krijgen om voor het einde van het schooljaar weg te kunnen.
De dag na onze terugkeer in Belgiл stapte de groep het podium van het festival van Schoten op dat toen al op zijn einde liep. In augustus kregen we een tegenbezoek van de Spaanse groep Azabache uit Gijon. De ontvangst van onze Spaanse vrienden werd een blij weerzien. Daarbovenop hadden we een overvol zomerprogramma. We namen deel aan verschillende festivals in het binnenland: Saint-Ghislain, Bergen, Hasselt, Edegem en Doornik.
In het najaar van 1994 waren er optredens in Putte-Kapellen, Ekeren en ’s Gravenwezel (I.V.V). In november namen we deel aan de viering van 100 jaar Sus Schellens in Westerlo. In dit drukke jaar konden we ons 75ste lid verwelkomen. We vieren mee met Kadans als zij hun 10-jarig bestaan vieren met een eerste CD ‘Dying for a tune’. In 1995 ging voor de laatste keer het teerfeest door met als gastgroep Les enfants du Catiau uit Doornik. Kadans fleurde die avond muzikaal op.
De Kasteelfeesten in Westerlo waren het startsein voor het zomerprogramma. De verdere zomerprogrammatie had als uitschieters het Festival van Schoten en de minitrip naar Losser in Nederland. Op het Festival van Schoten danste Gelmel de opening en ook later in de week verzorgden we nog een optreden. Dat jaar nam de groep uit Lachine (Canada) ‘Les Esclusiers’ deel aan het festival van Schoten. Vooral de jongeren uit de groep waren hierover zeer enthousiast.
Verder waren er die zomer nog optredens op de Dorpsfeesten in Bogaarden en de Molenfeesten in Keerbergen. In september verzorgden we een ‘hoteloptreden’ in Rijmenam voor een aantal bussen met Duitse gasten. Het voorlaatste weekend van september brachten we een bezoek aan de groep van Wehrheim. Een maand later gingen we schieten bij de Kolveniersgilde in het Fortje van Merksem.
Dit najaar werd er een nieuwe traditie in het leven geroepen: de oefenweekends. Het eerste ervan ging door in de jeugdherberg van Westerlo. Hetgeen we misschien nog het meest van dit weekend herinneren is de dropping tijdens dewelke Die Spelewei uit Westerlo kwam spoken en er ook een paar spoken uit de boom zijn getotterd, gelukkig zonder ernstige gevolgen.
Ook Gelmel moderniseert en vanaf dit jaar werd de typmachine om de Gild te maken vervangen door de PC! Begin december vond de 7de editie van de Kerstbazaar plaats.
| 